سپاس کلمه ای صد در صد ایرانیست و یادگار زرتشت که همواره میگفت سه چیز را پاس بدارید:
پندار نیک "پاس یک"
کردار نیک "پاس دو"
گفتار نیک "پاس سه" "پاس = پاسداشت و پاسداری از سه نیک"
و با گفتن سه پاس "سپاس" به همدیگر یادآور این سه مورد مهم میشدند.
سپاس کلمه ای صد در صد ایرانیست و یادگار زرتشت که همواره میگفت سه چیز را پاس بدارید:
پندار نیک "پاس یک"
کردار نیک "پاس دو"
گفتار نیک "پاس سه" "پاس = پاسداشت و پاسداری از سه نیک"
و با گفتن سه پاس "سپاس" به همدیگر یادآور این سه مورد مهم میشدند.
به خشنودی اهورامزدا
**************
این است ستایش دین بهی زرتشتی:
***************************
اندیشه نیک را میستایم.
گفتار نیک را میستایم.
کردار نیک را میستایم.
دین بهی مزدا پرستی را میستایم.
که یوغ بردگی را بر می اندازد و جنگ افزار را فرو می نهد.
که آزادگی بخش و راستین است.
که از دینهائی که هستند و خواهند بود،مهترین و بهترین و زیباترین است.
که خدائی است و زرتشتی.
راستی را چنین میستایم:
راستی بهترین نیکی است،خرسندی و خوشبختی است.
خوشبختی برای کسی است که راستی را برای بهترین راستی بخواهد
وبرای خوشبختی خود و دیگران تنها از راه راست و درست(اشا) پیروی کند.
زرتشتی کسی است، که با عشق، در گسترش آئین راستی در جهان بکوشد و با پیروی از راه اشا( راستی و درستی )، جهان را به سوی پیشرفت و آبادانی و شادمانی و خوشبختی همگان، یار و راهنما باشد.
اهورامزدا ، پروردگار یکتا, دانا و توانا را سزاوار همه خوبیها میدانم.اوست خداوند جان و خرد.
این است ستایش دین بهی زرتشتی
اشوزرتشت ابرمردی که پیامش همهی مرزهای زمانی و مکانی را در می نوردد:
کشور ایران زمین سالنامه بسیار درخشانی دارد که هویت و شناسه ملی نیرومندی به آن داده است. یکی از ستارگان درخشانی که همواره مسیر حرکت این کشور را روشن ساخته است، اشوزرتشت پیام آور بزرگ ایران زمین است. پیام اشوزرتشت راستی و درستی، مهر و دوستی؛ کار و تلاش، آزادی و گزینش است. اشوزرتشت سرنوشت انسان را از کف اختیار کاهنان و سردمداران دنیوی بدر آورد و در دستهای پرتوان و سازندهی انسانهای راستاندیشه و درستکردار که جز در برابر پروردگار سر فرود نیاوردند، قرار داد. یکی از ویژگیهای بیهمتای اشوزرتشت، جهانی اندیشیدن اوست. خدای او که اهورامزدا نام دارد، خدایی است یگانه و برای همه تبارها و نژادها، آفرینندهی همهی جهان و جهانیان است و همه خدایان پنداری را رد میکند. اینها نوید دهنده پیدایش ابرمردی است که پیام فرورونده و یکتاپرستیاش همهی مرزهای زمانی و مکانی را در نوردیده و وی پرطنین حقپرستیاش، سدهها را پشتسر گذاشته است.
اکنون پرسش اینجاست که اشوزرتشت کیست؟
اشوزرتشت میگوید:« ای مزدا همان که تو را با دیده دل نگریستم، با نیروی اندیشه خود دریافتم که تویی سرآغاز و تویی سرانجام و آنگاه تو را به خوبی شناختم ای اهورامزدا که وهومن(اندیشه نیک) به سوی من آمد و از من پرسید، تو کیستی؟ من به او گفتم که منم زرتشت و تا آنجا که در توان دارم دشمن دروغ و نگهبان نیروی راستی خواهم بود»
خداوند از دیدگاه اشوزرتشت، آفرینندهی همه چیز است، هم مادی و هم مینوی و او آفرینندهی انسان با اراده و آزاد نیز میباشد.
بنابراین اشوزرتشت هر مرد و زنی را آزاد و صاحب اختیار میداند که میان نیروی نیک(خیر) و نیروی بد(شر) یکی را برگزیند. همانا سفارش میکند که دانا، سپنتامینو(نیروی نیک) را برمیگزیند تا به پاداش اهورامزدا که بهشت یا سرای نیک است برسد.
اشوزرتشت و ایران:
روشن است که همه ایرانیان و پژوهندگان بر تاثیر و کارایی اشوزرتشت بر کشور ما آگاهند. بهویژه در زمان هخامنشیان این تاثیر بسیار آشکار و روشن است که چگونه پادشاهانی با اندیشه، گفتار و کردار نیک چون کوروش و داریوش بزرگ به وجود آمدند. سرداران آزادی و دیندارانی بزرگ، که اینک مرتوگان و انسانها به آنها افتخار میکند. کوروش به بابل و یهودیان آزادی میدهد و حقوق بشر را به جهان ارمغان میکند و داریوش میگوید: «خدای بزرگ است اهورا مزدا که زمین را آفرید، که آسمان را آفرید، که شادی را برای مردمان آفرید. اهورا مزدا این سرزمین را از دشمن، خشکسالی و دروغ دور نگهدارد. و همهی کردار و پیروزیهای من مرهون یاری اهورا مزدا است.
(جمشید انوشیروانی)
تشابه آیین زردشت با اسلام
دکتر فاروق صفی زاده
ماهنامه سراسری تخصصی، آموزشی، پژوهشی، تحلیلی پادنگ
سال دهم، شماره های 105 تیر و 106 مرداد 1392 ص 7
بر روی ادامه مطلب کلیک کنید
زرتشت و نقش او در زندگی مردم، ديروز و امروز و فردا:
هنگاميكه اشو زرتشت پيام خود را آشكار كرد، به جهانيان آموخت كه زندگی براستی چيست و چه داد و هنجارهایی آفرينش را پايه گذاشته و به پيش ميبرند. او از اَشا گفت، از وُهومَن ، از خْـشَتـْرا ، از سپِـنْتا آرْمَيتی و از هُئوْرْوَتات اَمِرِتات.
از راستی گفت در جای قانونمندی جهانی، از انديشهی نيک گفت در جای ابزارِ شناخت و به كارگرفتن راستی و از كردار نيک در جای پيامد آن، از آرامش در جای ميوهی انديشه و گفتار و كردار نيک. آرامشی كه پايهگذار پيشرفت و والايی و فراروی است.
آرامشی كه برآمده از سامان و هنجاری است كه در تعادل و ميانهروی شكل گرفته و در آن معنا می يابد، همان آرامشی كه شوربختانه در جهان امروز كمتر با آن روبرو هستيم و راه پيشرفت و خوشبختی و شادی باشندگان اين دهكدهی جهانی را با سختيها و پيچيدگيهايی روبرو كرده است.
سدههاست كه اين پيام زندگی ساز و جهانآباد كن از ياد جهانيان رفته است و جای آنرا یا آن باورها و جهانبينی هايی گرفتهاند كه يا بر موج پندارها و خرافه ها سوارند تا انسانِ نيازمند را با ترسها و ترديدها پر نموده اند. باورهایی که سردمداران آنها را هر چه بیشتر از دارایی های دنیوی بهرهمند ساخته و یا آن باورهايی كه بر پایه خداوندگاری بی چونوچرای انسان بر زمين و دریا و هوا پايه گرفتهاند و با بهرهبرداری كامجويانهی خود از دادههای اهورايی در طبيعت آيندهی مادرِ زمين را در روند نابودی روزافزون قرار دادهاند.
اينگونه باورها، كه ميتوان آنها را الگوهای غربی ناميد، با افزايش بی رويه و روزافزون ساخت و بهره وری، هم آخشیج ها را ميآزارند و هم در آن انسانهايی كه از اين شيوهی زندگی دورند هرآینه گواه اين ناهمسانی گسترده در شيوه و چگونگی زندگی هستند، ايجاد خشم و كينه كرده و واكنشهای خشمآميز آنان را سبب ميشوند. همينها هستند كه از راه جنگ و يا تروريسم كور و بيدادگر انسانهای بيگناه ديگر نيز را به كام ميكشند.
راه چاره چيست؟ اگر از من بپرسيد رفتن از همان راه نخست، يعنی همان پيام پاک زرتشت كه زندگی را از پايه، راست و درست و سازنده و شاد و پاک و آرام ميخواهد. در اين جهانبينی، جهان هستی را سامانی است و پاره های آن با يكديگر پيوندی دارند كه حساب شده است و زيادهروی در آن جايی ندارد. (موبد كامران جمشيدی)
زبان اوستایی از شاخهٔ زبانهای ایرانی باستان است. نَسکهای اوستا، کتاب مقدس زرتشتیان را بدین زبان نوشتهاند. این زبان همریشه با سانسکریت و نزدیک به پارسی باستان میباشد. تنها اثر به جا مانده به آن اوستا است. از مطالعهٔ اوستا بر میآید که دو گویش گوناگون از این زبان در اوستا به کار رفته است که یکی کهنهتر مینماید. نخستین لهجهٔ گاهانی است که سرودههای شخص زرتشت به آن است. به علاوه یسنهای ۳۵ تا ۴۱ (هفت هات) و نیز چهار دعا از یسن ۲۷ به این لهجه است. لهجهٔ پسینتر لهجهٔ سایر قسمتهای اوستای امروزی است.
گاهشمار ماه اسفند 1393