زرتشتیان به دو نشان شناخته می شوند.
******************************
: 1نشانه درونی (اندیشه و گفتار و کردار نیک)
: 2نشانه برونی یا ظاهری (سدره و کشتی)
سدره با نام اوستایی "وهومنه وَستره" به معنای لباس نیک اندیشی و کشتی با نام اوستایی" اَئیویاونگهن" به معنای کمربند، گواه ظاهری زرتشتیی بودن و شناسنامه دینی است. سدره ، باید نخستین جامعه ای باشد که بدن را بپوشاند و از جنس پنبه، کتان یا ململ و به رنگ سپید است. سپیدی آن نشانه ی پاکی، سادگی و فروتنی است. سدره از 9 تکه فراهم شده است که 9 اصل و باور دین زرتشتی را به گونه ای نمادین یادآور می سازد و بهدین با پوشیدن سدره، این 9 پیام اهورایی را همواره بر تن و جان خود حس کرده و در زندگی به کار می بندد. این باورها عبارتند از:
: 1باور به یکتایی اهورامزدا
: 2باور به پیامبری اشوزرتشت
: 3باور به قانون اشا (راستی و پاکی)
: 4باور به دو گوهر همزاد (سپنتامینو و انگره مینو)
: 5باور به امشاسپندان
: 6باور به جاودانگی روان
: 7باور به داد و دهش و نیکوکاری
: 8باور به سپندینگی و ارجمندی چهار آخشیج
: 9باور به فرشکرت و تازه گردانیدن جهان
سدره پیراهنی گشاد و بی یقه با آستین کوتاه و دارای دو کیسه کوچک یکی در جلو سینه(به نام گریبان) و دیگری در پشت (به نام گُرده) است. کیسه پشتی نشانه و نماد وظیفه هایی است که هرفرد به عنوان یک زرتشتی بر عهده دارد و باید به درستی انجام دهد و کیسه جلویی که به کیسه کِرفه یا کیسه کار نیک معروف است، یادآور پرهیزکاری های یک بهدین است که روی هم انباشته شده و او را خوشبخت میکند.
کشتی، بندی سپیدرنگ از جنس پشم گوسفند است که از 72 رشته نخ به هم بافته شده و نماد 72 هات یسنا است. این 72 نخ را در هنگام بافتن به 6 بخش( به نشانه شش چهره گَهَنبار) تقسیم می کنند که هر یک 12 نخ ( به نشانه 12 ماه سال) دارد و آنها را به هم می بافند. زرتشتیان کشتی را بر روی سدره سه دور به کمر می بندند که نشانه پیروی از اندیشه،گفتار و کردار نیک است و چهار گرهای که زده می شود، به نشانه یادآوری تقدیس و ارجمندی چهار آخشیج و پاک نگاه داشتن محیط زیست است. با خواندن دو بار یَتااهو، دو گره در جلو زده میشود و در دور سوم با خواندن یک بار اوستای اَشِم وُهو دو گره در پشت سر زده میشود.
دین پذیری در باور اشوزرتشت، امری است که به اختیار انسان و برپایه دانش و بینش انجام می پذیرد. بر پایه یک روش کهن و پذیرفتنه شده باستانی، آنگاه که دختر یا پسر به سن هوشیاری و رشد فکری رسید و توانایی گزینش نیک از بد در خود یافت (امروزه بین 8 تا 15 سالگی است) و اوستاهای بایسته را فراگرفت، پدر و مادر می توانند آیین سدره پوشی را برای او انجام دهند تا فرزند، به جرگه زرتشتیان بپیوندد.
سدره پوشی برای او به مانند زایش تازه در دین است. در این هنگام فرد عهد و پیمانی نو با اهورامزدا می بندد و هر روز با باز کردن و بستن دوباره کشتی بر روی سدره (نوکردن کشتی) پیمان خود را یادآوری و نو می کند. این آیین که در گذشته معمولا در بامداد انجام می شده ، امروزه در ایران پس از نیمروز ( به خطر دشواری همکیشان برای شرکت در ساعات اولیه روز) در خانه، تالار ، آدریان ویا یک نیایشگاه انجام می شود. آیین سدره پوشی گاهی نیز به صورت همگانی برپا می شود، یعنی چند نوجوان با هم در یک جشن به وسیله موبد سدره پوش می گردند.
پیش از آغاز مراسم، سدره پوش شونده باید تن خویش را شستشو داده، سدره و جامه ی سپید بپوشد و همراه موبدان در کنار سفره سدره پوشی حاضر شود. یک فرد که می خواهد زرتشتی شود با جامه کاملا سپید در برابر موبد می نشیند، موبد با زمزمه اوستای آتش نیایش و یا اورمزدیشت این آیین را آغاز می کند. پس از پایان برساد، او در حالی که گوشه آستین های موبد را در دست گرفته است، با او هم پیوند شده؛ اوستای کشتی بستن را زمزمه می کند؛ موبد کشتی را به کمر وی بر روی سدره می بندد؛ پس از آن، سروده مزدیسنو اهمی را به همراه موبد میخواند و اقرار خود را به مزداپرست زرتشتی بودن اعلام میدارد. سپس در برابر موبد می ایستد و با خواندن اوستای پیمان دین در برابر شرکت کنندگان، این پیمان اهورایی را می بندد که بر پایه پیام پاک اشوزرتشت و با راست ترین دانش خدا داده ، دین پاک مزدیسنا را با اندیشه نیک، گفتار نیک و کردار نیک بپذیرد و اقرار می کند به یکتایی دادار اورمزد و پیروی از دین بهی که اشوزرتشت مهراسپیتمان آورده است. در پایان، موبد برای سدره پوش شونده اوستای تندرستی خوانده و از اهورامزدا برای او آرزوی دیرزیوی ، درست زیوی و شادزیوی می نماید. بستن کشتی به کمر، نشانه ی آن است که هر زرتشتی با نو کردن کشتی، بار دیگر پیمان خود را با دین مزدیسنی به یادآورد و همواره آماده خدمت کردن به دین بهی و سود رساندن به مردم باشد که همان پایداری و استواری بر خواست اهورامزدا است.
بی هیچ تردید باید گفت: سدره پوشی، آیینی بسیار زیبا است که به زرتشتی اندیشیدن و به باور های زرتشتی عمل کردن را می آموزد و نشان می دهد که نوزوت در پیمودن راه راستی تنها نیست و دیگر زرتشتیان، اشوان و راستی جویان جهان نیز با او همازور و همراه اند.
سرچشمه : کتاب دینی دوره دبیرستان زرتشتیان ایران

کار ، کوشش و آبادانی در آیین زرتشت
****************************
آیین زرتشت ، آیینی است که در آن هر شخص باور مند بایسته است تا برای زندگی خود تلاش کند و در راه آبادانی و پیشرفت جهان کوشا باشد.

تلاش و انجام کار نیک بارها در گاتها ستوده شده است و جایگاه ویژه ای در باور زرتشتیان دارد.
چنانکه در یسنا هات 30 بند 9 آمده است :

آفرینامه و ویسپوخاترم
****************
آفرینامه / آفرینامی :
برای شهریار و سرور كشور بالاترین توانایی و پیروزی آرزو داریم . برای او زندگانی دراز، تندرستی و سرافرازی را خواستاریم تا در نبرد با كژاندیشان و كینه توزان پیروز شود هیچگاه اندیشه ، گفتارو كردار بد به سراغ او نیاید .

سـروده ها و سـخـنـان اشـوزرتـشـت در نـسـک گـاتـها از بـخـش اشـتـودگـاتـا. سـروده نـهـم:

١٢۵- ای اهورا؛ این را از تو می پرسم براستی به من بگوی که چگونه هستی خود را در انجام آیین پاک با همه ی وجدان و توانم پیشکش به کسی که دانش و دانایی میآموزد کنم؟. ای مزدا؛ درباره خشترای ارجمند که باره نگرش است و در پرتو اشا و اندیشه پاک من به جایگاه تو سرای روشنایی جای خواهم گزید.(هات٤٤بند٩).
خشترا = شهریور. کردار نیک. نیروی مینویی و خواست اهورایی.
اشا = راستی و درستی و پاکی. راه راستینی. هنجارهستی و نظم کیهانی.

١٢٦- ای هستی بخش؛ پرسشی از تو دارم که خواستارم آنرا بر من آشکار سازی. براستی از آیین الهام بخش خود که برای مردمان جهان بهترین چیز است مرا آگاه ساز. آیینی که با اشا همگام بوده و به پیشرفت جهان هستی کمک میکند و در پرتو آرمیتی کارهای ما به سوی راستی رهنمود خواهد شد. ای مزدا؛ بر این پایه من آرزو میکنم دانش من به سوی تو گرایش پیدا کند.(هات٤٤بند١٠).
اشا = راستی و درستی و پاکی. راه راستینی. هنجارهستی و نظم کیهانی.
آرمیتی = سپندارمز = پاکدلی و یکرنگی. فداکاری و باورمندی. آرامش.

١٢٧- ای اهورا، از تو می پرسم براستی به من بگوی چگونه آرمئیتی در دل کسانی که آیین تو برایشان نمایان شده جای خواهد گرفت؟ ای مزدا؛ برای گفتن آیین تو من همچون نخستین آموزگار شناخته شده ام براین پایه دوست و دشمن را هم خواهم شناخت.(هات٤٤بند١١).
آرمیتی = سپندارمز = پاکدلی و یکرنگی. فداکاری و باورمندی. آرامش.

فرودٌگ و راه و رسم میهمان‌نوازی زرتشتیان
در گاهشمار زرتشتی نخستین ماه سال و نوزدهمین روز هر ماه فروردین نام دارد و روز فروردین از ماه فروردین، جشن فروردیگان یا «فرودُگ» نامیده میشود. فروردین یعنی منسوب به «فرورد» یا فروهر روزی است که زرتشتیان به یاد فروهر انسان و به ویژه فروهر درگذشتگان آیین‌هایی را برپا میدارند زیرا باور دارند این روز به فروهرها یا نورانی‌ترین بخش وجود آدمی تعلق دارد.
در اندیشه زرتشتی وجود انسان دربرگیرنده بخشهای مادی و مینویی گوناگونی است که تن، جان، روان، بوی، دین و فروهر نام دارد. فروهر عالی‌ترین و نورانی‌ترین بخش هستی انسان است، نیرویی که با سرچشمه همه نورها، با مزدا پیوند دارد و در واقع شعاعی از آفتاب جهان هستی در انسان است. اصل این جهان هم در حقیقت همان جهان فروشی‌ها است. در بندهشن آمده است که اهورامزدا نخست و پیش از آفرینش جهان مادی، جهان فروهرها را آفرید و همراه با آنان اندیشید که برای نابودی بدی‌ها و کاستی‌های آفرینش، تنها راه این است که فروهرها با صورتی مادی آفریده شوند و با نیروی اهورایی خود برای نابودی دروغ بکوشند.
بنابراین در حقیقت این ماییم که چند روزی میهمان عالم فروشی‌ها هستیم و به رسم میهمان‌نوازی باید میزبانان بزرگوار خود را عزیز و گرامی بداریم. روزهای فروردین از هر ماه، به ویژه روز فروردین از ماه فروردین بهترین زمان برای یادآوری و بزرگداشت فروهرهاست.
زرتشتیان در این روز، بویژه از فروشی‌هایی یاد میکنند که دیگر تنی مادی میهمان ایشان نیست، بنابراین به آرامگاه‌ها میروند و تلاش میکنند با نیایش، دادودهش و بوی خوش میوه، خوراک‌ها و کندری که بر آتش می‌سوزد، هدیه‌ای که در حد توان مینویی است، برای فروهرها فراهم کنند.
کسانی که هنوز یک سال از درگذشت خویشاوندشان نگذشته است، سفره‌ای سفید می‌گسترند و جامه سپید بر تن می‌پوشند، با این امید و آرزو که روان فرد درگذشته نیز سپید و پاک از همۀ آلایش‌ها باشد، از موبد سپیدپوش میخواهند با زمزمۀ آفرینگان، بر تمام نیکی‌های گیتی و سرچشمه همه پاکی‌ها آفرین بفرستد و با ایجاد فضایی پر از بوهای خوش، به آرزوی بهشتی سرشار از نور و خوشی برای فرد درگذشته می‌اندیشند.
به همه فروشی‌های پاک و نورانی درود و آفرین باد.
(برگرفته از تارنمای برساد)

اشوزرتشت ابرمردی که پیامش همه‌ی مرزهای زمانی و مکانی را در می نوردد:

کشور ایران زمین سالنامه بسیار درخشانی دارد که هویت و شناسه ملی نیرومندی به آن داده است. یکی از ستارگان درخشانی که همواره مسیر حرکت این کشور را روشن ساخته است، اشوزرتشت پیام آور بزرگ ایران زمین است. پیام اشوزرتشت راستی و درستی، مهر و دوستی؛ کار و تلاش، آزادی و گزینش است. اشوزرتشت سرنوشت انسان را از کف اختیار کاهنان و سردمداران دنیوی بدر آورد و در دستهای پرتوان و سازنده‌ی انسا‌نهای راست‌اندیشه و درست‌کردار که جز در برابر پروردگار سر فرود نیاوردند، قرار داد. یکی از ویژگیهای بی‌همتای اشوزرتشت، جهانی اندیشیدن اوست. خدای او که اهورامزدا نام دارد، خدایی است یگانه و برای همه تبارها و نژادها، آفریننده‌ی همه‌ی جهان و جهانیان است و همه خدایان پنداری را رد میکند. اینها نوید دهنده پیدایش ابرمردی است که پیام فرورونده و یکتاپرستی‌اش همه‌ی مرزهای زمانی و مکانی را در نوردیده و وی پرطنین حق‌پرستی‌اش، سده‌ها را پشت‌سر گذاشته است.

اکنون پرسش اینجاست که اشوزرتشت کیست؟
اشوزرتشت میگوید:« ای مزدا همان که تو را با دیده دل نگریستم، با نیروی اندیشه خود دریافتم که تویی سرآغاز و تویی سرانجام و آنگاه تو را به خوبی شناختم ای اهورامزدا که وهومن(اندیشه نیک) به سوی من آمد و از من پرسید، تو کیستی؟ من به او گفتم که منم زرتشت و تا آنجا که در توان دارم دشمن دروغ و نگهبان نیروی راستی خواهم بود»
خداوند از دیدگاه اشوزرتشت، آفریننده‌ی همه چیز است، هم مادی و هم مینوی و او آفریننده‌ی انسان با اراده و آزاد نیز می‌باشد.
بنابراین اشوزرتشت هر مرد و زنی را آزاد و صاحب اختیار میداند که میان نیروی نیک(خیر) و نیروی بد(شر) یکی را برگزیند. همانا سفارش میکند که دانا، سپنتامینو(نیروی نیک) را برمیگزیند تا به پاداش اهورامزدا که بهشت یا سرای نیک است برسد.

اشوزرتشت و ایران:
روشن‌ است که همه ایرانیان و پژوهندگان بر تاثیر و کارایی اشوزرتشت بر کشور ما آگاهند. به‌ویژه در زمان هخامنشیان این تاثیر بسیار آشکار و روشن است که چگونه پادشاهانی با اندیشه، گفتار و کردار نیک چون کوروش و داریوش بزرگ به وجود آمدند. سرداران آزادی و دیندارانی بزرگ، که اینک مرتوگان و انسانها به آنها افتخار میکند. کوروش به بابل و یهودیان آزادی میدهد و حقوق بشر را به جهان ارمغان میکند و داریوش میگوید: «خدای بزرگ است اهورا مزدا که زمین را آفرید، که آسمان را آفرید، که شادی را برای مردمان آفرید. اهورا مزدا این سرزمین را از دشمن، خشکسالی و دروغ دور نگهدارد. و همه‌ی کردار و پیروزیهای من مرهون یاری اهورا مزدا است.
(جمشید انوشیروانی)

نـــــــــــوروز
14094 اهـــورایـــی
7037 مـيـتـرايــى آريــايــى و
3753 زرتـشــتـــى و
2574 هخـامـنـشـــی
و 1394 خورشیدی تازی
شـــادبــــاد.
نـــــــــــــــوروز ، یـــــــــــادگـــــــــــــــار ....
دیــــن زرتــشـــت
مــهــــر کـــــــورُش
جـــام جــمــشــیــــــد
تـــــــــیـــــــــــــــر آرش
خــــــــون ســــــــهـــــــراب
رخـــــــش رســــتــــــــــــــــم
عـــشــــــــق بــــــــابــــــــــــــک
مــهــــتـــــریــــــن جــــشـــــن ایـــــــــرانــــیـــــــان بــــــر شـــــمـــــــا شــــادبـــــاد...

اوستایِ سال نو (نیایشِ آغازِ سال نو‬)

- به خشنودیِ اهورا مزدا -

تو را ای "اهورامزدا" می پرستم،
که قانونِ "اشا" را بنیاد نهادی،
آب‌ها و گیاهان و روشنایی را آفریدی،
کل جهان و همه نعمت‌ها را نیک آفریدی،
می ستاییم روانِ پهلوانان و مردان و زنانِ نیک اندیشی‌ که با وجدانِ نیک،
بر ضد بدی‌ها بر می‌‌خیزند،
می‌ ستاییم مردان و زنانِ نیک اندیش و جاودانه را که همواره با منشِ پاک
زندگی‌ میکنند و سود رسان هستند.
همان شود که آرزو کردیم...
بشود که از "اشون‌ها" باشیم. هما زور باشیم. هما زورِ کرفه کاران باشیم.
دور از "وناه" و "وناه کاران" باشیم.
هم کرفه یِ بسته کشتیان و نیکان و وهانِ هفت کشور زمین باشیم.
دیر زیویم. درست زیویم. شاد زیویم. تا زیویم به کامه زیویم.
گیتی‌ِ مان به کامه تن‌ باشد. مینو مان به کامه روان باشد.
هما زور باشیم. هما زورِ هما اشو باشیم.
اشم وهو...

به خشنودی اهورامزدا
دعای سال نو.....
ايتا. آت. يَِزَه مَيْدِه. اَهورِمْ. مَزدامْ. يِه. گامْچا. اَشِمْچا. دات. اَپَسْچا. اُرْوَراوْسْچا. وَنْگْهواشِ. رَئُوچاوْسْچا. دات. بوميْمچا. ويسْپاچا. وُهو...
دَيتي. كَنامْچا. ايدْيونام. هْيَتْ. اُرونو. يَزَه مَيْدِه... اَشااُنامْ. آئَتْ. اُرونو. يَزَه مَيْدِه. كودُ. زاتَنامْچيت. نَرامْچا. نااِئري نامْچا. يَئِه شامْ. وَهِه هيش. دَائِناوْ. وَهنَينْتي. وا. وِنْگْهِن. وا. وَاونَرِه. وا...
آت. ايتا. يَزَه مَيْدِه. وَنْگْهوشْچا. ايت. وَنْگْهوميشْچا. ايت. سْپِنْتِ نْگْ. اَمِشهِ نْگْ. يَوَاِجِْيو. يَوَاِسْوو. يوئي. وَنْگْهِه اُش. آ. مَنَنْگْهو. شْيِِنْيتي. ياوْسْچا. اوُايتي
(باشنگان سر سفره هفت سین دست در دست هم)